Risico’s inschatten. Weten wanneer je naar het ziekenhuis moet. Of wanneer je besluit dat je niet gaat. De begeleiders van Timme hebben er samen een heel praktische oplossing voor gevonden.

Timme is een schat van een vent. Een kleine, tengere man. Blond, met een ontwapenende, jongensachtige glimlach. Een zorgzaam type voor de andere bewoners. Behalve wanneer hij een uitbarsting heeft. Dan vloekt hij als een bootwerker. Vliegt de hete soep door de kamer. Maakt hij alles kapot wat hij in zijn handen krijgt. Of krabt, bijt, snijdt of schuurt hij zijn eigen armen tot bloedens toe. Op de spoedeisende hulp van het plaatselijke ziekenhuis kent iedereen Timme.

Op een dag is het weer uit de hand gelopen. Timme komt terug van bijna een halve dag op de spoedeisende hulp. Met zijn armen in het verband heb je met hem te doen. Omdat hij praten moeilijk vindt, kun je hem moeilijk vragen hoe hij zich voelt. Je let daarom vooral op zijn lichaamshouding en zijn gezichtsuitdrukking. En dan schuurt het. Klopt het wat je ziet? Is dit gedrag dat hoort bij iemand die net van de spoedeisende hulp komt?

Bij het Prisma onderzoek bespreekt het team met elkaar wat ze zien, en denken ze hardop. Er zit een multidisciplinair team aan tafel. De vaste begeleiders (Timme heeft één op één begeleiding), een gedragsdeskundige en een verpleegkundig specialist. De verpleegkundige heeft foto’s meegenomen van wonden. Om samen te bekijken wat voor wonden Timme zichzelf toebrengt. Welke wonden je zelf verantwoord kunt behandelen. En wanneer het tijd is om naar de spoedeisende hulp te gaan.

Met de foto’s maakt het team die middag een nieuw, praktisch stappenplan. De vakkennis van de verpleegkundige helpt ze om zelf de nodige inschattingen te maken. Dat helpt. De uitbarstingen duren minder lang omdat Timme minder tijd en gelegenheid heeft om zichzelf schade toe te brengen. Het team kan immers meteen beginnen met wondverzorging. Ook het aantal incidenten neemt af. Timme heeft de spoedeisende hulp niet meer nodig om extra tijd en aandacht te krijgen.

Het stappenplan is maar één van de interventies van het team. Er is nu ook een stootkussen op zijn kamer dat hij kan bijten en stompen wanneer hij zijn boosheid niet kwijt kan. De groep bedenkt ook een manier om de overdracht beter te regelen. Met de deur van zijn appartementje half open kun je bijhouden hoe het met Timme gaat, zijn dossier bijwerken en de dienst van je collega voor te bereiden. Zo zet je met elkaar de deur op een kier voor betere zorg voor Timme.