“Ik ben nog nooit zo mezelf geweest als tijdens deze reis.” Het zijn de woorden van één van de jongeren die begeleider Jenita van den Arend niet snel zal vergeten. Eind oktober reisde ze met vijf jongeren uit de Triade Vitree-jeugdhulp naar Moldavië voor een week vrijwilligerswerk. Een avontuur waarvan ze vooraf hoopte dat het een bijzondere week zou worden, maar waarvan niemand kon voorspellen dat het zo goed uitpakte.

Het idee voor de Moldavië-reis ontstond spontaan, toen Jenita met haar manager sprak over haar eigen vrijwilligersreizen in het verleden. “Die vroeg zich af of zoiets ook niet iets voor onze jongeren zou zijn. Dat liet me niet meer los.”

Geschikte accommodatie
In haar zoektocht naar vrijwilligersreizen strandde ze al snel: de reizen bleken te duur en waren niet geschikt voor haar jongerengroep. Tot ze plotseling dacht aan Corinne, een Nederlandse vrouw die al ruim twintig jaar in Moldavië woont en daar gezinnen, ouderen en kinderen ondersteunt. “Ik kende haar en ik wist dat zij vaker groepen ontvangt.”

Jenita legde contact en al snel ontstond er een plan dat precies bij de jongeren paste: kleinschalig, met concreet vrijwilligerswerk en veel persoonlijke aandacht. “Wat ook de doorslag gaf, is dat we tijdens de week de enige groep in het huis zouden zijn.”

Vrijwilligerswerk
Een week lang staken de jongeren de handen uit de mouwen. Ze organiseerden zelf buitenactiviteiten en knutselmomenten voor kinderen. “Het was mooi om ze in een andere rol te zien. Normaal gesproken krijgen ze zelf te horen wat ze wel en niet mogen doen. Bij die kinderen mochten ze zelf de leiding nemen.”

Ook trokken de jongeren er een dag op uit om hout te brengen bij oudere mensen. “Ze sjouwden drie kuub hout per adres, genoeg voor een halve winter. Dat was erg zwaar. Op een gegeven moment konden sommigen niet meer, maar na even rusten gingen ze toch door. Ik was zo trots op hun doorzettingsvermogen. Ze hebben echt geleerd dat ze ook die kracht in zich hebben.”

Een mooie ervaring
Volgens Jenita kwamen de jongeren na de reis zeer enthousiast thuis. “Ze hebben ervaren hoe mooi het is om iets voor een ander te doen. Hier in Nederland zijn ze vooral bezig met hun eigen doelen – en dat is natuurlijk ook belangrijk – maar in Moldavië hebben ze even een stap buiten hun eigen wereld gezet.”

Of Jenita zelf nog lessen uit de Moldavië-reis heeft getrokken? “Jazeker, ik werd vooral geraakt door de kracht van het samen zijn. We aten samen, werkten samen en waren met dezelfde begeleiders in één huis. Hierdoor ontstond een soort gezinssituatie. Eén jongere zei na afloop dat hij nog nooit zo zichzelf was geweest. Dat kwam echt binnen.”

“Het maakte me opnieuw bewust van hoe belangrijk een steunend netwerk is. Ik denk dat we daar op de behandelgroep nog meer mee bezig kunnen zijn. Natuurlijk is het belangrijk dat de jongeren aan hun eigen doelen werken, maar die veiligheid en vertrouwdheid van het samen zijn is minstens zo belangrijk.”

Volgend jaar weer?
De eerste evaluatie met de vier begeleiders van de reis was unaniem positief. “Als het aan ons ligt, gaan we volgend jaar weer. Volgens mijn manager zijn er wel mogelijkheden binnen de organisatie. Dus dat ga ik zeker oppakken. Want als ik zie wat deze reis de vijf jongeren heeft gebracht, kan ik alleen maar wensen dat andere jongeren dat ook mogen ervaren.”