Marcus is een vrolijke zesjarige die vijf dagen in de week naar het Kinderbehandelcentrum van Triade Vitree in Almere gaat. Vanaf zijn tweede jaar was voor zijn ouders duidelijk dat hij zich anders ontwikkelde dan veel andere kinderen. Op dat moment begon voor hen de zoektocht naar een passende omgeving voor Marcus. Een hele uitdaging zo bleek. Moeder Sabina vertelt over deze reis en de interessante weg die zij als gezin bewandeld hebben tot het punt waarop Marcus nu is.

Dit is het eerste deel van een driedelige serie. In dit deel lees je over de eerste stappen in de zoektocht voor een passende plek voor Marcus en de aanmelding bij het KBC in Almere.

Je merkt als ouder op dat je zoon zich anders ontwikkelt dan verwacht, en dan? Waar begin je?

Wij begonnen bij het consultatiebureau en spraken daar ons vermoeden van autisme uit. Marcus sprak bijvoorbeeld nog niet, liep continu op zijn tenen en wapperde veel met zijn handen. Al onze observaties hebben wij voorgelegd waarna het consultatiebureau ons geholpen heeft met mogelijke routes die we konden bewandelen.

Mogelijke routes geef je aan, er is dus niet één duidelijke weg hierin?

Nee dat was alsnog een behoorlijke zoektocht. Je komt terecht in een wereld die je niet kent, die ook grotendeels verborgen lijkt te zijn. Pas als je er informatie over nodig hebt en begint te zoeken, opent deze wereld zich voor je. En elk kind is natuurlijk anders dus één vaste route is haast niet mogelijk en onderweg komen er ook steeds meer vragen en zaken bij om over na te denken. Waar ga je beginnen, wat is de juiste omgeving voor Marcus, waar is hij op zijn plek en wat wil en verwacht je ouders hierin? Beetje bij beetje krijg je hier duidelijkheid in en weet je welke mogelijkheden er zijn.

Dus ja, het blijft een zoektocht, maar met de aanknopingspunten die het consultatiebureau ons gaf, hadden we in ieder geval een begin. We hebben vervolgens kunnen kijken naar verschillende organisaties in onze omgeving en dan merk je al snel dat zij allemaal anders werken. Zo kregen we te maken met de vraag of we wilden uitgaan van wat Marcus op dat moment kon en daaromheen een veilige omgeving bieden totdat hij zelf zou aangeven dat er meer, of iets anders mogelijk is. Of ga je uit van mogelijkheden en probeer je hem daartoe te bewegen in zijn ontwikkeling?

Hoe viel de keuze op Triade Vitree en welk aanmeldproces doorliep Marcus?

Triade Vitree past qua visie het best bij wat wij als ouders voor Marcus willen. We zien graag de focus op wat Marcus kan en vanuit die voor hem comfortabele situatie kijken we verder naar nieuwe of andere dingen waarin hij kan groeien. Dit vonden we bij het KBC in Almere, waar heel erg uitgegaan wordt van het positieve, van mogelijkheden.

Toen Marcus eenmaal aangemeld was, begon een nieuwe ontdekkingsreis. Maar nu ook meer voor hemzelf. Er zijn natuurlijk wachttijden in de jeugdzorg dus het bleek nog best een aanloop te zijn. Vanuit Triade Vitree kregen we hierin op twee manieren ondersteuning. Marcus kon alvast twee dagen per week in een “wachtgroep” wennen aan de omgeving van het KBC en de nieuwe structuur in zijn leven. Daarnaast kregen we thuis begeleiding vanuit Intensieve Pedagogische Thuishulp (IPT). Zo hadden we alvast antwoorden op nijpende vragen en tips om zelf thuis mee aan de slag te gaan in de omgang met Marcus.

Lees vanaf 22 mei verder over de start van Marcus op het KBC in het tweede deel van deze serie.