“Je vergalt mijn leven!” De fitnesskamer klinkt hol als Jessica haar emoties schreeuwt. Ze is gestopt met roeien en zit rechtop. Haar hoofd is rood. “Ik ben he-le-maal klaar met jou!” Jessica geeft duidelijk aan wat ze ervan vindt.

Ruimte voor onze cliënt

‘Dit vind ik ervan!’ is een erkend cliënt-ervaringsinstrument in de langdurige zorg. Het doel is om te zorgen dat cliënten de ruimte hebben om hun wensen, dromen en verlangens te onderzoeken, op een manier die bij hen past.

De persoonlijk ondersteuner van Jessica loopt ondertussen verder. Op de loopband. Ze hoort wat Jessica zegt. Luistert naar wat ze wil vertellen. Maar reageert niet op het schelden. Ze kent Jessica al een tijd. Als Jessica schreeuwt dat ze haar persoonlijk ondersteuner nooit meer wil zien, zit ze met zichzelf in de knoop.”

‘Bij mij kan ze emoties kwijt’

“Dat is voor Jessica ook een beetje mijn rol in het team.” Vertelt de persoonlijk ondersteuner. “Ik ben de rode lap. Bij mij kan ze het kwijt. En ik kan het aan. Triple C helpt je op dat soort momenten om goed te luisteren naar het ‘dit vind ik’-verhaal van de cliënt en niet direct te reageren. Het gaat erom dat Jessica zelf de draad weer oppakt. Ze moet door dat moeilijke moment. Het is ook voor háár moeilijk. Als de boosheid ‘op’ is kan ze verder. Sporten. Was opvouwen. GTST kijken. Jessica en ik sluiten altijd weer vrede. Dat weet ze.”

Gebruiksaanwijzing

“Jessica is een lieverd hoor. Als je haar niet kent verwacht je dat soort uitbarstingen niet en schrik je van haar felheid. Haar dossier is ook een soort gebruiksaanwijzing. Je weet dan ook als invaller waar je bij haar op moet letten. Als ze driftig wordt, met haar vingers zwaait, of met haar ogen rolt, dan is dat een teken dat ze het moeilijk heeft. Dan help je haar het beste met korte en duidelijk boodschappen. Ze weet dan wat je van haar verwacht en dat brengt de rust terug.”

Emoties op de rails

“Zo kunnen we haar helpen om emotioneel op de rails te blijven. Het is ook niet makkelijk om Jessica te zijn. Vooral de laatste tijd. Ze ziet het niet zitten dat ze moet verhuizen, maar het kan niet anders. Als ondersteuners onderling houden we elkaar op de hoogte. Zodat we weten wat Jessica nodig heeft en hoe we haar verder kunnen helpen. En als ze dan toch een bliksemafleider nodig heeft ben ik er voor haar. Ik ben dan misschien haar rode lap, maar wel de rode lap waar ze van houdt.”